Γαία
«Την παμμητέρα Γαία τη στεριοθέμελη θα τραγουδήσω
την πιο γηραιά, που όλα όσα υπάρχουνε στη γη τα τρέφει
όσα διαβαίνουνε στη θεία στεριά κι όσα στον πόντο
κι όσα πετούνε τρέφονται από τον δικό σου πλούτο.
Και γίνονται από σένα οι καλότεκνοι και οι καρποφόροι
ω σεβαστή, και από σένα εξαρτιέται να δοθεί η αφαιρεθεί ο βίος
στους θνητούς. κι ευτυχής εκείνος, συ που ολόψυχα
πρόθυμα θα τιμήσεις. σ’ αυτόν θα ‘ναι άφθονα τα πάντα.
Η γης του τότε βρίθει ζωηφόρα, στ’ αγροκτήματά του
σε ζώα προκόβει κι αγαθά γεμίζει ο οίκος.
την πολιτεία με τις καλές γυναίκες εύνομα οι θνητοί
την κυβερνούν, κι όλβος τους συνοδεύει πάμπολυς και πλούτος.
και τα παιδιά τους με τη νιόβλαστη ευφροσύνη τους καυχιούνται,
και οι παρθένες σ’ ανθοστόλιστους χορούς με διάθεση χαρούμενη
πηδάνε καθώς παίζουνε στ’ άνθη τα τρυφερά της χλόης,
αυτούς θα τους τιμήσεις συ θεά σεμνή, ω αφθόνητη θεότητα…»
Ομηρικός ύμνος
(ΘΥΡΑΘΕΝ ΠΑΙΔΕΙΑ)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.