Κυν ουρία

Μαχόμενων θεράποντα της ίασης

Χαίρε

Το άλλο όνομα της αμμωνίας (ο Θεός Άμμων και Ίασης = Θεραπεία). Μια άλλη ιστορία για την ελληνική μυθολογία όπως την είδαν οι γείτονες μας οι Αιγύπτιοι. Το 1952 ή 1953 έγινε ο πόλεμος του Σουέζ με τους Άγγλους και τους Γάλλους διότι ο Νάσερ κρατικοποίησε το κανάλι του Σουέζ και τότε εγώ βρέθηκα αποκλισμένος στην Αλεξάνδρεια. Μη έχοντας τι άλλο να κάνω και ακούγοντας για τις ιστορίες των Αιγυπτίων, των Φαραώ των πυραμίδων και για τα κτίσματα των ναών που ευρίσκοντο εις τις Θήβες της Αιγύπτου (φράγμα Ασουάν) και έτσι ξεκίνησα να βρω που θα μπορούσα να πάω να δω αυτά τα αρχαία μνημεία. Ο πράκτορας του πλοίου, μου έδωσε τη διεύθυνση ενός ξενοδοχείου όπου εκεί θα έβρισκα ένα υπερήλικα με το όνομα Αξάρ, για να με ταξιδέψει στις αρχαιότητες της Αιγύπτου και να μου κάνει τον ξεναγό και τον δραγουμάνο. Εγώ τότε δεν είχα διαβάσει τίποτα σχετικά με τα αρχαία της Αιγύπτου, αλλά γνώριζα τον βασιλιά Φαρούκ ο οποίος ήταν γνωστός για τα φαγοπότια και τις γυναίκες που άλλαζε σαν τα πουκάμισά του. Έτσι συνάντησα την επόμενη μέρα τον Αξάρ. Ένα γεροντάκι απροσδιορίστου ηλικίας, κοντός, λιγνός και  γενικά ελλειμματικός, αλλά ένα πνεύμα, μια σκέψη που σε καθήλωνε με αυτά που σου έλεγε. Του ζήτησα να επισκεφτούμε ορισμένα μνημεία τα οποία εγώ δεν ήξερα ούτε πως ονομάζονται αλλά ούτε και που βρίσκονται. Γενικά είχα μια απειρία και ήμουν αδιάβαστος σχετικά με την αρχαιολογία της Αιγύπτου. Τον ρώτησα σε πόση ώρα θα πάμε να δούμε τα αρχαία για να βγάλω  και εγώ την περιέργειά μου. Τότε εκείνος γέλασε με περίεργο τρόπο και μου είπε: οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες που τους βοήθησαν χρειάστηκαν 10.000 χρόνια για να φτιάξουν αυτά τα μνημεία και εσύ θέλεις να τα δεις σε μια ώρα; Γι’ αυτό άκουσε μου λέει. Χρειαζόμαστε να αγοράσουμε ένα αυτοκινητάκι πολεμικό, που υπήρχαν τότε άφθονα στις μάντρες της Αιγύπτου, λάφυρα του πολέμου και όταν τελειώσουμε θα το μεταπουλήσουμε στον ίδιο με λιγότερα χρήματα. Διότι τότε δεν υπήρχαν ούτε ταξί ούτε λεωφορεία. Αγοράζω λοιπόν το αυτοκίνητο, ένα τζιπ αμερικάνικο από τη μάντρα και του υποσχεθήκαμε ότι θα το επιστρέψουμε χωρίς ζημιές και θα μου έδινε τα μισά λεφτά. Το αγοράσαμε 50 λίρες. Έβαλα μπροστά και ξεκινήσαμε για το άγνωστο μαζί με τον Αξάρ. Και από πού θα πάμε του λέω; Πρώτα θα πάμε στο παζάρι μου λέει να αγοράσουμε τρόφιμα για 4-5 μέρες, πίτες αιγυπτιακές για ψωμί, και 2-3 μπιντόνια νερό. Θα βάλουμε βενζίνη γιατί δεν υπήρχαν τότε βενζινάδικα. Εξοπλιστήκαμε σαν να κάναμε εκστρατεία στο άπειρο. Πήγαμε στο σπίτι του Αξάρ και εγώ πίστευα πως θα ήταν κανένα γυφτόσπιτο. Ήταν όμως ένα αρχοντόσπιτο στα προάστια του Καΐρου με μεγάλο κήπο, πραγματικά υπέροχο και προσεγμένο. Μου λέει εδώ θα φάμε και θα κοιμηθούμε το βράδυ για να είμαστε ξεκούραστοι το πρωί για το ταξίδι. Έλα μου λέει να σου δείξω την οικογένειά μου. Πράγματι μου έδειξε τους γιούς του οι οποίοι ήταν μεγαλύτεροι από μένα. Μου προσέφερε καφέ διατάζοντας ένα υπηρέτη και με ξενάγησε μες το σπίτι και με υπερηφάνεια μου έδειχνε τα διπλώματά που είχε στους τοίχους από τις αρχαιολογικές του μελέτες που είχε κάνει πριν από πολλά χρόνια στο πανεπιστήμιο του Καΐρου. Τότε εγώ αισθάνθηκα ότι μειονεκτούσα μπροστά σε έναν καθηγητή της αρχαιολογίας, ο οποίος ήταν η μεγαλύτερη διάνοια στην αρχαιολογία της Αιγύπτου και που με 100 λίρες, θα με ξεναγούσε για τρις μέρες σε όλα τα μεγαλειώδη μνημεία που θα έβλεπα αλλά και που θα μου αφηγείτο την μυθολογία της Αιγύπτου, που πραγματικά ήταν παράλληλη με την μυθολογία της αρχαίας Ελλάδας. Γιατί όπως φαίνεται οι μυθοπλάστες της τότε εποχής είχαν κάτι κοινό μεταξύ τους.

Πίνοντας τον καφέ στη βεράντα του σπιτιού του, μου είπε ότι εάν δεν είχε καεί η βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, σήμερα ο κόσμος θα ήταν διαφορετικότερος και θα ομιλήτω η ελληνική γλώσσα, σε όλη την λεκάνη της Μεσογείου και η δημοκρατία θα ήταν το βασικότερο στοιχείο για όλους, εάν δεν είχε εκραγεί το Ηφαίστειο της Σαντορίνης ο κόσμος θα προηγείτο κατά 2000 χρόνια νωρίτερα, διότι κατεστράφει κατά 99% ο πολιτισμός αυτός της Ατλαντίδος. Εγώ μου λέει, ανακάλυψα σε μια κρύπτη των Φαραώ μια περγαμηνή, την οποία μετέφρασα και είχε πάρα πολλά στοιχεία, τα οποία αφορούν την ελληνική προσφορά προς την Αίγυπτο. Αυτό το βιβλίο θα ήθελα να στο δώσω να το διαβάσεις, όταν η μυθολογία της Αρχαίας Ελλάδος είναι ο κώδικας που υπάρχει σήμερα σε όλη την Ελλάδα, ξεκινώντας από λέξεις απλές που μπορεί να γράψεις μεγάλες ιστορίες της αρχαίας μυθολογίας της.

Ξεκινήσαμε την επόμενη μέρα και επισκεφθήκαμε όλα εκείνα τα γιγάντια μνημεία στις Θήβες, στο Καρνάκ στην Ισμαηλία κλπ. Μετά από μεγάλη ταλαιπωρία είδαμε εκείνα τα τεράστια αγάλματα, που δεν είχαν καμία κομψότητα, αλλά ήταν γιγάντια και περίεργα και σου προξενούσαν δέος. Ο λαός της Αιγύπτου όπως τον έβλεπα, ήταν ένας ταπεινός, αγράμματος λαός που αποκλείεται να είχαν κάνει αυτοί οι άνθρωποι, αυτά τα μεγάλα και σπάνια έργα. Τις πυραμίδες, τα γιγάντια αγάλματα στο Καρνάκ και όλους εκείνους τους ναούς που όταν μπεις μέσα αισθάνεσαι ότι δεν είσαι τίποτα και σου προκαλεί δέος.

Οι Έλληνες (οι Κυκλαδίτες και οι Αρκάδες), πρώτοι κατασκεύασαν πλοία, έπλευσαν τον Νείλο και ήρθαν σε επαφή με τους αρχαίους Αιγύπτιους και με τους ιερείς του Άμων Ρα (Δίας) και μου είπε ότι όλα αυτά τα έργα που φτιάχτηκαν στην Αίγυπτο είχαν πρωτεργάτες Έλληνες σαν εργοδηγούς (όπως στο Σουέζ οι Κασιώτες) αφού παρέδωσαν το έργο σαν εργοδηγοί σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα, ο Λεσεύς ευχαριστημένος για την προσφορά του χρόνου, τους είπε τι ζητάτε και  εκείνοι είπαν πως θα ήθελαν να είναι πλοηγοί στο κανάλι του Σουέζ. Μέχρι σήμερα υπάρχουν Κασιώτες οι οποίοι έχουν και Αιγυπτιακή υπηκοότητα. Όπως βλέπεις μου λέει, ο Νείλος είναι πλωτός και στην αρχαιότητα οι βάρκες μας ήταν οι Φελούκες. Κατασκευασμένες από ένα καλάμι, τον πάπυρο. Πευκώνες πλησίον του ποταμού και γενικά στην Αφρική δεν υπήρχαν. Εισαγωγή την έκαναν οι Έλληνες Κυκλαδίτες και Αρκάδες από τα παράλια της Αρκαδίας φόρτωναν ξυλεία για τις τραβέρσες της Διωλκού δηλαδή κατασκεύαζαν έναν δρόμο, έβαζαν τις ξύλινες τραβέρσες στο χώμα μήκους 2,5 μέτρων όπως είναι αυτές του σιδηροδρόμου και εκεί επάνω τραβούσαν το έλκηθρο όρθιοι πατώντας επάνω στα ξύλα και για να μην έχει μεγάλη αντίσταση στο χώμα. Τις άλειφαν με ρυτινόλαδο για να έχει καλή ώθηση. Όλοι αυτοί οι γρανιτένιο και ασβεστολιθικοί ογκόλιθοι που υπήρχαν σε μεγάλα κοιτάσματα στο Ασουάν, μεταφέρθηκαν με μαούνες στη Γκίζα και από κει φτιάχτηκαν οι πυραμίδες.

Μετά από πολλές περιπέτειες γυρίσαμε στο Κάιρο και επισκεφθήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο. Βεβαίως εκεί τα εκθέματα είναι φανταστικά. Μούμιες, σαρκοφάγοι, χρυσά αντικείμενα, περιδέραια, αγάλματα με διάφορα σχήματα, αλλά εκείνο που με εξέπληξε ήταν ο άνθρωπος με το κεφάλι του σκύλου. Ρώτησα τον Αξάρ τι είναι αυτά. Υπήρχαν και άνθρωποι που λατρευόντουσαν σαν σκυλιά; (κυνολατρεία). Τότε εκείνος μου είπε ότι ο πιο πιστός φύλακας του ανθρώπου είναι ο σκύλος, διότι εάν δεν υπήρχαν τα σκυλιά δεν θα μπορούσε να επιβιώσει ο άνθρωπος με όλα εκείνα τα θηρία που υπήρχαν. Εκεί τελείωσε η ξενάγησή μου με τον Αξάρ και μου έδωσε  το βιβλίο, που είχε γράψει από τον πάπυρο και που είχε βρει σε ένα Αιγυπτιακό τάφο.

Περιπλανώμενος στην Ελλάδα για αρκετά χρόνια κατέληξα να κατοικώ μόνιμα σε ένα χωριό της Αρκαδίας. Είχα ξεχάσει για αρκετά χρόνια το βιβλίο του Αξάρ όπου μια μέρα το βρήκα σε ένα βαλιτσάκι με φωτογραφίες και διάφορα άλλα αντικείμενα. Διάβασα λοιπόν το βιβλίο και έτσι έβγαλα το συμπέρασμα για την ιστορία που θα σας γράψω.

Ο Κύων δηλαδή ο σκύλος, μετά από ιατρικές και βιολογικές εξετάσεις, αποδεικνύεται ότι έχει μεγάλη όσφρηση και έχει και τηλεπαθητική ενέργεια (η ιατρική πειραματίζεται με την όσφρηση του σκύλου σε ορισμένες παθήσεις (καρκίνος δέρματος), είναι ιχνηλάτης κ.α. Είναι το μοναδικό ζώο το οποίο το δέρμα του δεν αναπνέει και γίνονται τα καλύτερα ασκιά για κρασί και νερό (τουλούμι). Τα κόπρανά του είναι στη βυρσοδεψία η πρώτη ύλη για να μαλακώνουν και να αφαιρούν τις τρίχες από τα δέρματα.  Το συκώτι του, παράγει ιχνοστοιχεία, πρωτεΐνες και πολλά άλλα στοιχεία τα οποία καταλήγουν στα ούρα του. Εξού και η Κυνουρία στην τότε εποχή της Αιγύπτου, ονομάστηκε  θεραπευτική αμμωνία.

Ο μυκηναϊκός πολιτισμός, ο αρχαιότερος της Ελλάδος είναι στο Άργος. Ο Μήκυνας ο σοφός τύρρανος και άρχοντας της Αρκαδίας δίδασκε εις το κοινόβιον τον κυνησμό, τη σοφία (τη γνώση), την δύναμη, τον πλούτο και τη σύνεση και να συμπεριφέροντε ως η αγέλη των κυνών (αρχηγός όλοι για έναν και ένας για όλους). Εξού και έλαβε το όνομα μυκηναϊκός πολιτισμός. Στην ακρόπολη των Μυκηνών έχει τον μονόλιθο σκαλισμένο με τον Κίωνα, τον μαρμάρινο στύλο που εφύλλασαν δυο κύνες οι οποίοι ήταν οι κυνοσάργους δηλαδή οι ποιμενικοί σκύλοι του Άργους. Πολύ πριν εκραγεί το ηφαίστειο της Σαντορίνης υπήρχαν κοινότητες ανθρώπων που έκαναν θαυμαστά έργα για την τότε εποχή, όπως οι μυκηναϊκές γέφυρες που τις βλέπουμε σήμερα και σαν απλά κτίσματα εντυπωσιάζουν. Το σύμβολο τους ήταν ο Κίων ο μαρμάρινος  στύλος όπου είχε το μινωικό σχήμα.

Από εκεί επεκτάθηκε ο πολιτισμός των Μυκηναΐων σε όλες τις Κυκλάδες και κυρίως στη Σαντορίνη, η οποία μετά την έκρηξη του ηφαιστείου της, έθαψε μια ολόκληρη πολιτεία την οποία σήμερα αρχαιολογικά ανακαλύπτουμε και μας δίνει μεγάλες πληροφορίες, πως ζούσαν την τότε εποχή, με τοιχογραφίες που τα χελιδόνια πετάνε, τον νέο με τις αρμαθιές από ψάρια που κρατούσε στα χέρια και πολλές άλλες, ψηφιδωτά δαπέδου αλλά και γενικά όλα τα αντικείμενα που υπήρχαν την τότε εποχή και που είχαν μεγάλη πνευματική και οικονομική ευχέρεια. Για να έχουν αυτά θα έπρεπε τουλάχιστον να ζούσαν εκεί 3.000 – 5.000 χρόνια πριν από την έκρηξη του ηφαιστείου. Γιατί η τέφρα τα κάλυψε και τα κράτησε άθικτα μέχρι τις μέρες μας. Βεβαίως ο πολιτισμός αυτός είχε επεκταθεί στη Κύπρο, στο Κρητικό Πέλαγος, δηλαδή στα Βόρεια της Κρήτης, όπου υπήρχε ο μινωικός πολιτισμός, ο οποίος είχε τους ίδιους Κίωνες (στύλους) με τον στύλο των Μυκηνών. Κατεστράφη κατά 99% από το Θερμικό και το κύμα στάχτης.

Αφού υπήρχε στον κόλπο του Άργους το μεγαλύτερο ναυπηγείο της τότε εποχής κατασκεύαζαν πλοία και διακινούσαν ξυλεία και μαούνες για τους Φαραώ της Αιγύπτου και ρητίνη (ρετσίνη) για το πισάρισμα των πλοίων ώστε να είναι στεγανά από τη θάλασσα, καλαφατίζοντάς τα με κάναβι και ρετσίνη. Ανταλλαγή προϊόντων από την Αίγυπτο γινόταν με βαμβάκι κλπ. Εξού και το ναυπηγείο ονομάστηκε Ναύπλιον (ναυπηγείο πλοίων).

Στην  περιοχή του Άστρους, κατοικούσαν οι αψείς Αρκάδες οι οποίοι λόγω του ότι υπήρχαν πολύ πευκώνες ήταν ρητινοσυλλέκτες. Την ρητίνη αντάλλασαν στο Ναύπλιο για το πεισάρισμα των πλοίων. Είχαν όμως και πρόβατα για να ασχολούνται και για να έχουν τροφή και ένδυση. Την τότε εποχή όλοι ήταν ντυμένοι με δερμάτινα μπουφάν, γελέκα και παντελόνια, διότι δεν υπήρχε η υφαντουργεία.

Όπως φαίνεται, είναι οι πρώτοι οι οποίοι όταν μάζευαν τη ρητίνη, είχαν μαζί τους σκυλιά για να φυλάνε τα υπάρχοντα και να τους προφυλάσουν από τα θηρία. Ορισμένους σκύλους, τους έδεναν στα πεύκα τα οποία δέντρα έβγαζαν τη ρητίνη. Τη ρητίνη την έριχναν κατευθείαν σε πήλινα τσουκάλια, τα οποία ήταν εύχρηστα. Φαίνεται ότι οι σκύλοι μιας και ήταν δεμένοι έκαναν τα ούρα τους σηκώνοντας το πόδι μέσα στο τσουκάλι.

Μια μέρα κάποιος έσκισε και πλήγωσε βαθιά το χέρι του και πάνω στη σύγχυση δεν υπήρχε νερό και έτσι μη έχοντας τι άλλο να κάνουν έριξαν έναν δερμάτινο ιμάντα μέσα στο τσουκάλι με τη ρητίνη για να μαλακώσει. Μέσα στο τσουκάλι όμως ήταν και τα ούρα του σκύλου. Ο ιμάντας μαλάκωσε και εν συνεχεία την έδεσαν στο χέρι του τραυματία σφίγγοντας και ενώνοντας το δέρμα. Μετά από 3 – 4 ημέρες είχε επέλθει ίασις στο χέρι του τραυματία. Διότι όπως φαίνεται η ρητίνη και τα ούρα είχαν θεραπευτικές ιδιότητες αντισηπτικές. Έτσι,  φαίνεται ότι καθιερώθηκε η ονομασία Κυνουρία που μετά από χρόνια μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο όπως φαίνεται θα θεραπεύτηκε κάποιος από αυτό το υγρό που μετέφεραν τότε οι Έλληνες. Έτσι οι ιερείς του ναού του θεού Άμμων έδωσαν το όνομα Άμμων + ίασης = αμμωνία, διότι ανακάλυψαν ότι η Κυνουρία περιείχε ρητινέλαιο (ρετσινόλαδο) και απόσταγμα ρητίνης (νέφτι) και εθεράπευε την οκνηρότητα και την βουλιμιά των χιλιάδων δούλων που εργάζονταν για τις πυραμίδες .

Η δε ονομασία Τσάκωνες, λόγω του ότι οι Αρκάδες ήταν αψείς = άγριοι και φώναζαν όταν κουβέντιαζαν μεταξύ τους φαινόταν σαν να τσακώνονται. Έτσι τους ονόμασαν Τσάκωνες. Στου Μπαμπινιώτη το λεξικό Τσάκωνες σημαίνει συμπλέκομαι φωνασκώντας με χειρονομίες.

Η Αρκαδία και η Αργολίδα κάποτε ήταν ενωμένες, σαν μια πολιτεία. Με την ορεινή Αρκαδία επικοινωνούσαν με την Στέρνα και τις πόρτες που είναι στου Σάγκα της Νεστάνης. Είχαν πλουτίσει τόσο πολύ απ’ την κατασκευή των πλοίων και της ξυλείας που πουλούσαν στους Αιγύπτιους τους Αθηναίους και τους Κορίνθιους, και έτσι κατασκεύασαν το θέατρο της Επιδαύρου και με τις εκδηλώσεις που τις ονόμασαν Επιδαύριες Εκδηλώσεις, για να τιμήσουν το Θεό Ασκληπιό. Από  την παλιά Επίδαυρο μετέφεραν προσκυνητές για τα επιδαύρια  με τα πλοία τους απ’ όλο τον Αργοσαρωνικό (Αθήνα, Μέγαρα, Κόρινθος κλπ).

Ο μυκηναϊκός πολιτισμός επεκτάθηκε σε όλο τον ελλαδικό χώρο Σπάρτη, Μεσσηνία, Ηλεία, Κόρινθο, Αττικοβοιωτία μέχρι και τη Μακεδονία, όπου ομιλήτο η αρχαία ελληνική γλώσσα. Ο Μύκηνας άρχοντας και τύραννος της Αργολίδας κατασκεύασε τη νεκρική πολιτεία και την Ακρόπολη των Μυκηνών. Σήμερα υπάρχει ο μονόλιθος που δεσπόζει στις Μυκήνες με τον κίωνα και με τους κύνες. Είναι ένας αινιγματικός μονόλιθος που μάλλον έχει σημασία για τους κίωνες διότι εφύλλασαν τα μνημεία της τότε εποχής.

Οι Μυκήνες μιας και ήταν ναυτική δύναμη της τότε εποχής κυριαρχούσε στο Αιγαίο, στη Μαύρη θάλασσα και γενικά σε όλη τη Μεσόγειο. Οι Μυκηναΐοι ασχολούνταν περισσότερο με το εμπόριο και την ανταλλαγή προϊόντων και μετέδιδαν τον πολιτισμό που είχαν αποκτήσει με τα τότε τους ταξίδια. Μετονομάστηκαν εν συνεχεία Κορίνθιοι διότι ταξίδευαν στην Δυτική Μεσόγειο, Μεγαρείς οι οποίοι έκαναν ταξίδια στην Μαύρη θάλασσα, κατασκεύασαν δε και μια πολιτεία εις χάρη του βασιλιά Βύζαντα με την ονομασία Βυζάντιο στα Στενά του Ελλήσποντου. Οι Αργίτες ταξίδευαν σε όλο το ανατολικό Αιγαίο μέχρι και την Αίγυπτο, όπου μετέφεραν ξυλεία με ανταλλαγή βαμβάκι.

ΠΑΠΑΚΑΤΣΙΚΑΣ

Share This:

Αφήστε μια απάντηση

Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης. Με τη χρήση της αποδέχεστε αυτόματα την χρήση των cookies. Πληροφορίες

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close