Χωριό μου, τόπε ιερέ, ψυχής μου, άγιο σπίτι σ’ αναζητώ κάθε στιγμή και σαν τον Οδυσσέα καρτερώ μαρτυρικά, πότε θα σ’ αντικρύσω να γονατίσω, ευλαβικά, το χώμα να φιλήσω… Διαβάτη, εσύ που
Περνούν τα χρόνια σαν άνεμος, σαν αστραπή. Κοιτάζεις πίσω κι όλα σου φαίνονται σαν χθες…Και τα χαϊδεύεις, τα ψηλαφάς κι αυτά σου κρένουν, δείχνουν σημάδια, σε ξεστρατίζουν σ’ αλλοτινές εποχές. Μα όλα
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης. Με τη χρήση της αποδέχεστε αυτόματα την χρήση των cookies. Πληροφορίες
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.
