«Εφ’ όσον, η ζωή μου, δεν είναι πρώτης προτεραιότητας για μένα,

αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα.

Ελπίζω ότι όσοι εξ’ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ’ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματος των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλά ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της.

Εφ’ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν για να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθυσμένων εις εχάτην πενίαν».

Ιωάννης Καποδίστριας

Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, προς την Δ´ Εθνοσυνέλευση

Αργότερα ως ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ:

α) διαπραγματεύθηκε σκληρά, πόντο πόντο προς όφελος της Ελλάδας τα σύνορα  του νέου κράτους, με τις Μεγάλες Δυνάμεις.

β)Ήρθε σε μια καθημαγμένη από κάθε άποψη και εξαθλιωμένη διχογνωμούσα

γωνιά της Ευρώπης και έφτιαξε από το ΜΗΔΕΝ…ΚΡΑΤΟΣ!!!

Το πιο δύσκολο πράγμα απ’ όλα.

Όλοι μπορούν να γκρεμίσουν ένα ΚΡΑΤΟΣ,

ελάχιστοι να το φτιάξουν από το ΜΗΔΕΝ, και μάλιστα να  έχουν να κάνουν με απαίδευτους, παρτάκηδες, οθωμανικής νοοτροπίας Νεοέλληνες, τους οποίους ονειρεύτηκε Ευρωπαίους.

γ)Σχεδίαζε να προχωρήσει σε διανομή  των εθνικών γαιών στους ακτήμονες καταργώντας γαιοκτησίες ελέω σουλτάνου, σουλτανικά φιρμάνια, βακούφια κ. λ. π. δεν…πρόλαβε…

Η πατρίς…ευγνωμονούσα… τον αντάμειψε μ’ αυτό που πάντα δίνει σ’ αυτούς που την αγαπούν με πάθος…

Μια σφαίρα κατευθείαν…στην καρδιά!!!

Ο Καποδίστριας δεν έκανε επανίδρυση αλλά ίδρυσε κράτος σε 3 μόνο χρόνια και όχι σε 4 ή σε 14 χρόνια…

Εκεί λοιπόν στο μοίρασμα της γης που ήδη καταπατούσαν οι πρώην τσανακογλύφτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τον δολοφόνησαν!!!

Από το βιβλίο του Αποστόλη Καστραντά σελίδα 187, 188.

Μια δολοφονία και μια δίκη Ναύπλιο, 1831- 1834.

Δεν θα ήθελα να κάνω ουδέν σχόλιο, συγκρατώ την οργή μου, κρύβω τα δάκρυά μου, ντρέπομαι για τους ηγέτες μας, που μάλλον μας αξίζουν..

Τάκις τζίβας