Παραμύθι – τα φαντάσματα.
Καλή χρονιά αδέλφια, ο καιρός περνάει με τα κουσούρια του που σέρνει μαζί του και τ΄ αφήνει ξοπίσω του, τις λίγες χαρές και τις πολλές αγωνίες. Κουράγιο, μπόρα είναι θα περάσει, το μόνο που μας μένει είναι υ π ο μ ο ν ή. Κάτι τέτοιες στιγμές αναπολείς τα παλιά, τα παιδικά σου χρόνια, εκεί στο τζάκι καθισμένα τα παιδάκια γύρω από τη φωτιά να ακούν τη γιαγιά να ξεδιπλώνει ιστορίες που της είχε διηγηθεί η δική της γιαγιά…
Τα Φαντάσματα.
Φίρη φίρη μια
πετραρίδη δυο
Άγιος απ’ την πόλη
Σωτήρας απ’ την δύση
που έφεγγε και χαλίνωνε
τη Μόρα και τη Ζούζα
κι αυτό το χαζοζούζουνο
που περπατεί τη νύχτα
να καθίσει να μετρήσει
το κριθάρι το σιτάρι
το βαρύ το καλαμπόκι
το κεχρί το λινοκόκι
τ’ άστρα εις τον ουρανό
τις τρύπες απ’ το κόσκινο
και της θάλασσας την άμμο…
Άμα τα μετρήσει τότε θα ξαναβγεί, αυτά έλεγε η γιαγιά μας η Θοδώρα, η αγράμματη γριά που ήξερε πολλά γιατροσόφια.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.