Η ΠΡΩΤΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
Γράφει και επιμελείτε ο Γιώργος Πραχαλιάς
Σαν σήμερα, 6 Φεβρουαρίου 1825, Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης οδηγείται για πρώτη φορά στη φυλακή.
Ο Γέρος, τσακισμένος ψυχικά από τη δολοφονία το Νοέμβριο του 1824 του πρωτότοκου παιδιού του, του υπέροχου Πάνου Κολοκοτρώνη, πείθεται από τους στενούς συνεργάτες του να παραδοθεί στις κυβερνητικές αρχές στο Ναύπλιο, με υπόσχεση την αμνήστευση όλων των εμπλεκομένων στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. Αντί αμνήστευσης όμως, ακολουθεί μια δίκη παρωδία του Κολοκοτρώνη και έτσι, ο θριαμβευτής του Βαλτετσίου, της Τριπολιτσάς και των Δερβενακίων καταδικάζεται σε φυλάκιση στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα, μαζί με τους επιφανέστερους μοραΐτες καπεταναίους και προεστούς.
Στην αποβάθρα του Ναυπλίου, καθώς τον μεταφέρουν στο καράβι για Ύδρα, ένας εγκάθετος της κυβέρνησης επιτίθεται φραστικά στον Κολοκοτρώνη, φτύνοντάς τον μάλιστα κατά πρόσωπο. Ο Κολοκοτρώνης κοντοστέκεται με μάτια βουρκωμένα. Οι πάντες σαστίζουν. Ο Γέρος προτάσσει τα αλυσοδεμένα χέρια του και λέει υπερήφανα «Κρίνετε εσείς αν μου πρέπει τέτοια καταισχύνη». Παρεμβαίνουν τότε οι ένοπλοι αστυνομικοί που συνόδευαν τον Κολοκοτρώνη, διώχνοντας τον εγκάθετο και διαλύοντας το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσει την άθλια σκηνή…
Μετά την καταδίκη του Γέρου και με τον ένα του γιο ήδη νεκρό, η κυβέρνηση θέλησε να ξεκληρίσει τους Κολοκοτρωναίους. Διατάσσει τον Καραϊσκάκη, που βρισκόταν με τα στρατεύματά του στη Στεμνίτσα της Αρκαδίας, να βρει και να δολοφονήσει τον άλλο γιο του Γέρου, το Γενναίο Κολοκοτρώνη. Η απάντηση του υπέροχου Καραϊσκάκη στον εκπρόσωπο της κυβέρνησης που του έδωσε την εντολή είναι μνημειώδης: «δεν βάνω εγώ χέρι εις τον υιόν του Κολοκοτρώνη, διότι ο Κολοκοτρώνης είναι κλέφτικο τζάκι παλαιόν και αρχηγός του έθνους, ενώ εγώ είμαι γιός μιας καλόγριας, και αν αυτά τα κεραταριά οι καλαμαράδες τον εφυλάκωσαν, ημείς θα τον ελευθερώσωμεν, διότι είναι πατέρας μας».
Στην Ύδρα ο Κολοκοτρώνης, μαζί με τους υπόλοιπους μοραΐτες, παραμένει τέσσερις μήνες φυλακισμένος. Υποφέρει από ένα τραύμα στο μάτι και βαριά κατάθλιψη από το θάνατο του γιού του. Τον περιποιείται μια αποσχηματισμένη καλόγρια, η Μαργαρίτα, κόρη του Αγγελή Βελισσάρη από τα Χαλκιάνικα, με την οποία καταλήγει να συνδεθεί αισθηματικά. Αργότερα αποκτά μαζί της και ένα γιο, τον οποίο ονομάζει Παναγιώτη, σε ανάμνηση του αδικοχαμένου πρωτότοκου Πάνου.
Ο Ιμπραήμ, που βρισκόταν στην Κρήτη, μαθαίνει για τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη και αποφασίζει να αποβιβαστεί αμέσως στο Μοριά αντί για το καλοκαίρι που σχεδίαζε. Έτσι, τέλη Φεβρουαρίου 1825, η Μεσόγειος ξερνά στα Μεσσηνιακά παράλια τον Αιγύπτιο σατράπη…
Τα πάντα καταρρέουν από τη λαίλαπα του Ιμπραήμ. Η κυβέρνηση διορίζει αρχιστράτηγο τον Υδραίο πλοίαρχο Κυριάκο Σκούρτη και τον στέλνει να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ. Ο Κολοκοτρώνης το μαθαίνει στη φυλακή και λέει ειρωνικά «Συγχαρητήρια! Τώρα η κυβέρνηση δεν έχει παρά να διορίσει κι εμένα αρχηγό του στόλου και θα νικήσουμε στα σίγουρα τον Ιμπραήμ»! Λίγες ημέρες μετά, οι Έλληνες υπό το Σκούρτη συντρίβονται στα Κρεμμύδια της Μεσσηνίας, ενώ πέφτουν η Σφακτηρία, το Παλιόκαστρο και το Νιόκαστρο. Το Μάιο πέφτει και ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι.
Μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή αποφυλακίζεται ο Κολοκοτρώνης. Ο κόσμος τον υποδέχεται στο Ναύπλιο σαν σωτήρα και τον κατασυγκινεί. Μιλά στο συγκεντρωμένο πλήθος λέγοντας: «Τώρα που ερχόμουνα έριξα όλες μου τις πίκρες στη θάλασσα. Κάνετε και σεις το ίδιο».
Η επική πάλη κατά του Ιμπραήμ αρχίζει…
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.