ΑΜΑΖΟΝΑ
Μου μιλά για έρωτες, μα σκληρός
της ματιάς ο άναρχος ο χορός,
η αγάπη φυλακή δεν μπορεί,
στης καρδιάς τη μουσική μόνο ζει.
Είναι αγέρας, σύννεφο μακρινό,
γίνεται χρυσή βροχή και γιορτή,
σε ποτάμι λούζεται μαγικό
και νεράιδα χάνεται την αυγή.
Του φιλιού αρώματα, προσευχές
στου κορμιού τις μυστικές εντολές,
φως που γίνεται φωτιά, κεραυνός
κι αρχινάει της καρδιάς ο χορός.
Πέτα, αγάπη, πέταξε στα ψηλά
και στης αύρας αγκαλιά χόρεψε,
μέθυσε με της βροχής τα φιλιά
κι όλα σου τ’ αρώματα ξόδεψε.
ΤΑΚΙς ΤΖΙΒΑς
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.