Υπό Αιδεσιμολ. Δημητρίου Λυμπεροπούλου

Εφημέριου Ιερού Ναού Προφήτου Ηλιού Τριπόλεως

Δεν θα λέμε πια το γνωστό ομιλείτε Ελληνικά;

PSI – Spreads –  Fitch – Swaps – Goldman Sachs – Ευρωμόλογο – ΤΡΟΙΚΑ – ΔΝΤ – Eurogroup

– Μνημόνιο – Ευρωζώνη – Μεσοπρόθεσμο – Κούρεμα (Hair Cut), είναι άγνωστες λέξεις, που χρειάζεται η σύνταξις και η έκδοσης ενός νέου λεξικού, που θα επεξηγεί την σημασία και την ετυμολογία των ως άνω λέξεων.

Κύριε Υπουργέ της Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Μπαμπινιώτη, αναλογίζομαι τις χιλιάδες ώρες που δαπανήσατε για την έκδοση του θαυμάσιου και πλουσίου γλωσσολογικού χρηστικού εκπαιδευτικού εργαλείου, του ερμηνευτικού λεξικού σας της Ελληνικής γλώσσης.

Τώρα όμως χρειάζεται να εκδόσετε ένα της Οικονομικής γλώσσης. Χρειάζεται ο πολίτης να γνωρίζει την σημασία των άνω λέξεων για να μορφωθεί, αν όχι να παραμορφωθεί. Να μην βαδίζει στον δρόμο, να τον συναντά ο ρεπόρτερ του τηλεοπτικού σταθμού, να τον ερωτά, και να μην γνωρίζει την ένοιάν των.

Ο ρεπόρτερ ερωτά την γερόντισσα, που κατά τύχη ήταν από την Ρούμελη. Συγγνώμη γιαγιά, γνωρίζεις τι είναι το PSI; Ποιο; Το πού-τσιάϊ; Το βράζουμε πηδί μου για τον πονόλημο. Το Fitch; Τί; Ποιο πίτσ; Ιμείς λέμ το πίτσ-φτύλι. Τα Swaps; Ποια; Τις σουπιές; Δε μη παρατάς ρε πηδάκι μου; Εφτούν ιν Τούρτσικα. Παλιό πράπατ. Ιν διαβολημέν. Να ρίξ ο Θιός, τσιεραβνούς να τους κάπσι ούλους. Αίμ στιο καλό.

Συνεχίζει ο ρεπόρτερ τις ερωτήσεις στον καλοντυμένο κύριο, με το κόκκινο κασκόλ και την ρεπούμπλικα. Συγγνώμη κύριε, μου λέτε παρακαλώ, τι είναι το PSI; Τον κακό τους τον καιρό είναι. Δεν πάνε στο διάβολο. Τι είναι το Ευρωμόλογο; Βρώμα και δυσωδία. Τι είναι η Ευρωζώνη; Φοράω τιράντες, δεν φοράω ζώνη. Δεν με παρατάς ρε φίλε να έχω την νέκρα μου. Δουλειά που την βρήκες. Κρεμάλα θέλουν και οι τριακόσιοι.

Ανέγνωσα και σοκαρίστηκα όταν είδα ότι ετοιμάζουν ειδικούς χώρους με ψυχιατρικό προσωπικό, να προσέρχονται οι αγχωμένοι  και αγανακτισμένοι πολίτες που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, με τα συνεχή προστιθέμενα νέα σκληρά μέτρα που επιβάλλει η ΤΡΟΙΚΑ, να εξετάζονται επιμελώς, γιατί ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών παρουσιάζει ψυχοπαθητικά προβλήματα, τα οποία οδηγούν πολλές φορές σε αυτοχειρία.

Έτσι δυστυχώς μας έφτασαν οι ξένοι δυνάστες, της λαθεμένης πολιτικής, σε συνεργασία με τους Έλληνες πολιτικούς εκτελεστές.

Βλέποντας όμως την οικτράν κατάστασιν που βιώνει η χώρα μας, την οποίαν χρησιμοποιούν ως ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ, Ευρωπαίοι ηγέτες, σοσιαλιστές δημοκράτες, ο Γάλλος υποψήφιος Fransua Oland και ο Γερμανός Zegmer Gambriel, επιτίθενται στους Μέρκελ και Σαρκοζί για την λανθασμένη πολιτική τους απέναντι στην Ελλάδα.

Οι ξένοι εμπνευστές της εξοντωτικής αυτής πολιτικής, έστω και εμμέσως ανεγνώρισαν την συνταγή ότι ήταν λάθος. Αποποιούνται την ευθύνη για τα αλεπάλληλα σκληρά φορολογικά μέτρα, ρίχνοντας το μπαλάκι στους δικούς μας εκτελεστές, με το : « Ότι εμείς τους είπαμε απλώς να βάλουν φόρους. Η επιλογή το τι φόρους θα βάλουν ήταν της Ελληνικής Κυβερνήσεως».

Εκείνο όμως που συνταράσσει, είναι το τι άλλο θα εμπνευστούν να δοκιμάσουν πάνω στο εξουθενωμένο σώμα του Έλληνα. Δεν θα διστάσουν ακόμη και στο νεκρό πια σώμα να επιβάλουν νέα ΧΑΡΑΤΣΙΑ. Κοντολογίς έρχονται οι μειώσεις μισθών και επικουρικών συντάξεων. Ένα τελειωτικό κτύπημα.

Εδώ λοιπόν χρειάζεται μια στροφή 180 μοιρών από την Συγκυβέρνηση για να ρίξει όλο το βάρος στον ημιθανή Έλληνα πολίτη, και να σταματήσει να τροφοδοτεί τα ξένα συμφέροντα.

Η συγγνώμη, και το κάναμε λάθη, από την μια πλευρά, και από την άλλη το απειλητικό κούνημα του χεριού μέσα στο κοινοβούλιο από τον τέως Υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και τώρα αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, πυροδοτούν έτι περισσότερο την οργή του Ελληνικού λαού.

Να σταματήσουν πάραυτα αυτές οι ανοίκειες αναδιπλώσεις ε μέρους του. Πλανάται πλάνην οικτράν αν θεωρεί ότι απευθύνεται σε πολίτες με μειωμένο το I.Q.

Ο λαός ζητά την ανακούφιση της ψυχής του, που έχει χάσει τον ύπνο του, με τις περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων, και τα αντισυνταγματικά αλλεπάλληλα ΧΑΡΑΤΣΙΑ όπως τα χαρακτήρισε η Ευρωπαϊκή Ένωσις. Φτάνει πια ο εμπαιγμός.

Ο Λαός οφείλει τώρα να αφυπνισθεί. Να κρίνει και να πράξει, πριν είναι πλέον αργά. Εάν με ρωτήσετε ποιος πρέπει να είναι ο τίτλος του νέου λεξικού, απαντώ :

‘‘Το λεξικό της κρίσης, και η νευρική κρίση’’.