Category Archives: Ποιητικές Αναζητήσεις
Το νεραϊδόπαιδο
Το νεραϊδόπαιδο Ψηλά στο Νεραϊδόρεμα,που από βράχο απάνου πέφτει αφρισμένο το νερό και σκούζει και βογγάει και φτιάνει λίμνη και γιαλό και θεριωμένα εκείθε πηδάει τις πέτρες σαν στοιχειό και χάνεται στα
Πρόσφυγας
Είναι κι αυτός ένας κρύος χειμώνας. Αδυσώπητος και φοβερός για τους άστεγους, τα ορφανά τους κυνηγημένους…Υπομονή συμβουλεύουν οι βολεμένοι από τον ζεστό τους καναπέ. Δεν τα χωράει ο ουρανός όλα τα ορνίθια
«Ποιος είδε κράτος λιγοστό»
Το παρακάτω ποίημα γράφτηκε εδώ και πάνω από έναν αιώνα, για την τότε εποχή. Η νοοτροπία του Έλληνα από τότε μέχρις σήμερα δεν έχει αλλάξει και πολύ. Εθνική μας κληρονομιά αυτά που
Ὁ γκρεμιστής
Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης, ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης. Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι. Στοῦ μίσους
ΤΑΝΙ΄Α οδός Αφιέρωμα στο ‘Επτάλοφο Κάστρο’
Κουράστηκα, χάρτινους πύργους ψυχής το στέγαστρο, ολονυχτίς να θεμελιώνω. Φτερό στον άνεμο τα έργα του ανθρώπου. Της ματαιότητας χωμάτινες φτερούγες, απ’ της βροχής τα δάκρυα την πλερωμή θα λάβουν… Κουράστηκα… Κλείνω τα
Γάιδαρος και κηπουρός
Από το έργο της Χρυσάνθης Νικολάου, ‘310 Μύθοι Αισώπου διαλεγμένοι και σε στίχους ταιριασμένοι’. Ένας γάιδαρος γογγύζει, κηπουρός που τον ορίζει δε λυπάται που ιδρώνει κι όλη μέρα τον φορτώνει και τον
Τρίκορφα
Γράφει ο Τάκις Τζίβας Πριν από λίγες ημέρες και συγκεκριμένα στις 24 Ιουνίου, γιορτάστηκε με κάθε επισημότητα όπως και κάθε χρόνο, η μάχη των Τρικόρφων, προς τιμήν των παλληκαριών που έπεσαν
Φιλελληνισμός – Λόρδος Βύρων (Lord Byron)
Υπό Αιδεσιμολ. Δημητρίου Λυμπεροπούλου Εφημερίου Ιερού Ναού Προφ. Ηλιού Τριπόλεως «Λευθεριά, για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί τώρα σίμωσε και κλάψε εις του Μπάιρον το κορμί». Διονύσιος Σολομός Φιλέλλην και
Αφιέρωμα στον ποιητή «ΠΑΝΟ ΧΡΕΠΑ»
Ίσως να μην μπορέσω να φτιάξω το πορτραίτο ενός αειθαλή Γέροντα που η σωφροσύνη του σε ταξιδεύει σε αρχαιοελληνικούς χρόνους, η δύναμη μνήμης που διαθέτει καθώς απαγγέλλει μύριους στίχους από την Ιλιάδα
Το νεραϊδόπαιδο
Ψηλά στο Νεραϊδόρεμα,που από βράχο απάνου πέφτει αφρισμένο το νερό και σκούζει και βογγάει και φτιάνει λίμνη και γιαλό και θεριωμένα εκείθε πηδάει τις πέτρες σαν στοιχειό και χάνεται στα πεύκα, εκεί
