Πάνος Κολοκοτρώνης 2015
Λιτή και σεμνή ήταν η εκδήλωση στην μνήμη του Πάνου Κολοκοτρώνη που έγινε στην αίθουσα του χωριού μας, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο. Έτσι, όπως αρμόζει στους μεγάλους άνδρες. Παρευρέθησαν εκπρόσωποι, της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του Δήμου Τριπόλεως, της Εκκλησίας, του Στρατού, της πυροσβεστικής, εκπρόσωπος της Βουλής και όπως κάθε χρόνο η φιλαρμονική του Δήμου και πλήθος κόσμου. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο κ. Δάλμαρης Θεόδωρος του Βλάση καθηγητής μαθηματικός. Σκιαγράφησε με αρκετή σαφήνεια την τότε εποχή και την συνέδεσε με το σήμερα έναν κόσμο που αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα μα παραμένει ταυτοχρόνως ακίνητος! Συνεχίζουμε να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές ΜΝΗΜΟΝΙΑ (Μνημόσυνα) φτώχεια, έριδες, πολιτική ανυπαρξία. Λιτή ήταν η τελετή κι όταν γινόταν η έπαρση της σημαίας στο σημείο που δολοφονήθηκε το παλληκάρι ακούστηκε η βροντερή φωνή του Γέρου Θοδωράκη: Πως καταντήσατε έτσι την πατρίδα μας ορέ ζαγάρια!
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος ευχαριστεί τον πατριώτη μας κ. Δάλμαρη Θεόδωρο για την εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας, όσους βοήθησαν ανιδιοτελώς για την εκδήλωση αυτή κι όλους εσάς που παρευρεθήκατε στο πλευρό μας
Το Δ Σ…
Ο Θρήνος του Πάνου Κολοκοτρώνη
Σε πήρε το κατόπι ο φονιάς
υφαίνοντας της Έριδος πορφύρα
κι η νύχτα πρόφτασε το Γέρο του Μωριά
να κρούει του θανάτου θύρα…
Θλίψη, ντροπή απλώσαν τα φτερά
στη θέα του γυμνού παλικαριού…
Κόρη σ’ αγκάλιασε… υψώθηκες ξανά
στο αντιφέγγισμα του φεγγαριού…
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΙΤΕΙΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ – ΘΑΝΑ – ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ – 8.11.2015
του Θεόδωρου ΔάλμαρηΚύριοι εκπρόσωποι των Αρχών.
Κύριε Πρόεδρε του Πολιτιστικού Συλλόγου Θανιωτών, ‘Αγιος Γεώργιος’. Αγαπητοί Συμπατριώτες, Αρκάδες, φίλες και φίλοι.
Όλους εμάς που παριστάμεθα σ’ αυτήν την σεμνή τελετή μνήμης και δόξας του Ήρωα Πάνου Κολοκοτρώνη, μας βλέπω ανάμεσα σε μυριάδες φωτοβολούσες μορφές προγόνωνμας, που έρχονται από τα βάθη της ιστορίας μέχρι σήμερα.
Άλλες βουβές και περίλυπες και άλλες οργισμένες.
Όχι υπερήφανους για μας.
- Μορφές που φωτοδότησαν το δρόμο της Ανθρώπινης ιστορίας.
- Μορφές των Αγωνιστών του 1821.
- Αγωνιστές των απελευθερωτικών Αγώνων της Πατρίδας μας.
- Αγωνιστές κατά των ΝΑΖΙ.
- Αγωνιστές, εργάτες της ανασύνταξης της ρημαγμένης χώρας μας.Άνθρωποι του μόχθου.
- Απόδημοι στις εσχατιές της Γης, που αιμοδότησαν με τον ιδρώτα τους την ανάπτυξη της Πατρίδας μας και δοξάζουν την Ελλάδα στις εσχατιές του κόσμου.
Όλοι περίλυποι και ανήσυχοι.
- Και στην κορυφή αυτού του φωτεινού γαλαξία, βλέπω την ηρωϊκή οικογένεια του Θοδωρή Κολοκοτρώνη, του εκπορθητή της Τριπολιτσάς, του Ελευθερωτή του Γένους.
- Και δίπλα του, τον ΠΑΝΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, τον δολοφονηθέντα από χέρι, που αιμοδοτούσε Ελληνική καρδιά και καθοδηγούσε το τέρας του Εθνοκτόνου μίσους, η φιλαρχία και ο διχασμός.
- Βλέπω το θρυλικό Θόδωρο Κολοκοτρώνη, φυλακισμένο στο κάστρο του Ναυπλίου για έσχατη προδοσία από Έλληνες δικαστές και από Ελληνική Κυβέρνηση.
- Βλέπω τον Άγιο του Έθνους, τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος.
- Τον αναμορφωτή της Ελβετίας και ολόκληρης της Ευρώπης.
- Τον έμπιστοδιπλωμάτη του Τσάρου. Τον εμπνευστή της Ελβετικής ουδετερότητας, που κατάφερε να φέρει στην Ελβετική συμπολιτεία τα καντόνια της Γενεύης και της Λωζάνης, νικώντας κατά κράτος τον Μέττερνιχ, τονάρχοντα της Ευρωπαϊκής διπλωματίας, στην μετά τον Ναπολέοντα εποχή.
- Βλέπω μυριάδες ολοκαυτώματα, κληρικούς και διανοητές, άνδρες και γυναίκες, όλους Εσταυρωμένους στο Βωμό της απελευθέρωσης της Πατρίδας.
- Βλέπω στρατιές ΝΕΩΝ να φεύγουν προς κάθε κατεύθυνση, αναζητώντας την μοίρα τους, έξω από την Πατρίδα μας.
- Βλέπω χιλιάδες αυτόχειρες, θύματα των μνημονίων και εκατομμύρια αχθοφόρων μιας βαριάς, κατάμαυρης μοίρας,φορτωμένους με σταυρούς μαρτυρίων.
- Και μπροστά τους, το αδιέξοδο που θα γίνεται όλο και περισσότερο αδιέξοδο.
- Και στο βάθος, βλέπω τους Ηθικούς αυτουργούς, Ελληνόφωνους και ξένους, που πάντα εκμεταλλεύονται τις εσωτερικές έριδες και τους Εθνικούς διχασμούς για να εγκαθιδρύσουν στη χώρα μας τους μηχανισμούς ελέγχου και καθοδήγησης του Λαού μας και γιατί όχι, και του αφανισμού μας.
Μπροστά σ’ αυτόν τον φωταυγάζοντα Γαλαξία, του αστερισμού των προγόνων μας, υποκλίνομαι ευλαβικά και ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ.
Υποκλίνομαι μπροστά στον τιμώμενον ΗΡΩΑ, ΠΑΝΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, και στους μυριάδες Ήρωες της Ελληνικής εποποιίας.
Δεν θα αναλώσω το χρόνο αυτής της ομιλίας, που ευγενώς μου παραχώρησε ο Πρόεδρος και το Δ.Σ. του πολιτιστικού συλλόγου των Θανιωτών, σε ιστορικές αναδρομές, παρουσιάζοντας, επί μακρόν, το τιμώμενο πρόσωπο.
Ούτε θα επιβεβαιώσω τη τιμή και τη δόξα του Πάνου Κολοκοτρώνη.
Ούτε βεβαίως, θα αναλωθώ σε όρκους τιμής και υποκριτικής προσήλωσης στις παρακαταθήκες τους.
Δεν το χρειάζεται.
Θα αναφερθώ με λίγα λόγια στην προσωπικότητά του και ταπεινά, ενώπιόν του και ενώπιον των μυριάδων Ηρώων μας, που νοερά νοιώθω να μας παρακολουθούν, βλοσυροί και ανήσυχοι για το μέλλον της Πατρίδας μας, θα ζητήσω ΣΥΓΝΩΜΗ.
ΣΥΓΝΩΜΗ, ως απλός πολίτης και στο όνομα όλων των Ελλήνων, που νοιώθουν την ίδια ανάγκη της αυτοκριτικής, της συγνώμης και της συντριβής.
Θα ζητήσω Συγνώμη και θα απολογηθώ, για λογαριασμό όσων ξέχασαν τις θυσίες και τις παρακαταθήκες τους.
Όσων ξεχάσαμε το χρέος μας να τιμούμε τους Ήρωές μας, να μεταλαμπαδεύουμε την ιστορία μας στους νεότερους και να υπηρετούμε την Πατρίδα και το κοινό καλό.
Ο Πάνος Κολοκοτρώνης, πρωτότοκος γιος του Γέρου του Μωριά, γεννήθηκε το 1798.
Σπούδασε στην περίφημη Ακαδημία της Κέρκυρας, που ίδρυσε, κατόπιν ενεργειών του μεγάλλου Ιωάννη Καποδίστρια, ο κορυφαίος φιλέλλην και οραματιστής, Λόρδος Γκύλφορντ, γιος του Πρωθυπουργού της Αγγλίας, Φρειδερίκου Νορθ.
Η Ακαδημία της Κέρκυρας, ήταν το μεγάλο όνειρο του Ιωάννη Καποδίστρια και του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Ο Πάνος Κολοκοτρώνης ευδόκισε να έχει δάσκαλότου, τον φημισμένο διανοητή, Αντώνιο Μορτέλο, δάσκαλο του Εθνικού μας ποιητή, Διονύσιου Σολωμού. Είχε συμμαθητές τον επιφανή Γεώργιο Σέκερη και άλλους επίσης επιφανείς, που ανέπτυξαν μεταξύ τους ευγενή άμιλλα και επέτυχαν υψηλότατα επίπεδα μάθησης και εσωτερικής καλλιέργειας.
Ο Πάνος Κολοκοτρώνης, επελέγει προσωπικά από τον Λόρδο Γκύλφορντ, κατόπιν υπόδειξης του Αντώνιου Μορτέλο, σαν προικισμένος από την φύση νέος για μεγάλους στόχους.
Ήταν άριστος Μαθηματικός, άριστος γνώστης της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας, της Ιταλικής και σε μεγάλο βαθμό της Γαλλικής.
Εθεωρείτο από τους πολυμαθέστερους Έλληνες μετά τον Γεώργιο Σέκερη, με σπάνια νοητικά, ψυχικά, σωματικά και επικοινωνιακά χαρίσματα, προορισμένος να γίνει ένας μεγάλος ηγέτης.
Διαθέτων αυτά τα σπάνια χαρακτηριστικά, και από την νεότητά του, μεγάλες προσβάσεις στην διεθνή πολιτική και πνευματική σκηνή της εποχής, είχε προκριθεί από τους μέγιστους του Ευρωπαϊκού διαφωτισμού και από τον Ιωάννη Καποδίστρια, να διαδραματίσει κυρίαρχο ρόλο στις μελλοντικές εξελίξεις του Ελληνισμού και στην οργάνωση του Νεοσύστατου Κράτους.
Αυτός ο λαμπρός νέος, έχοντας στρωμένο με τόσες περγαμηνές δρόμο, αφιερωμένος,ψυχή τε και σώματι, στην μεγάλη αυτή αποστολή, δολοφονήθηκε,δυστυχώς, από Ελληνικά χέρια.
Καί ήταν μόλις 24 ετών.
Δολοφονήθηκε στην εποχή του εμφυλίου, στις 13 Νοεμβρίου 1824, στην θέση Χίμιζα, μεταξύ των χωριών Θάνα και Παλλαντίου, μετά από μια αποτυχημένη μάχη, ενώ ευρίσκετο καθ’οδόν με την ομάδα του, προς την Συλίμνα, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Η στυγερή δολοφονία του Πάνου Κολοκοτρώνη, είναι έργο του Κώτζου Βούλγαρη και των 30 στρατιωτών του.
Για την δολοφονία του δεν έχουν γραφεί πολλά.
Θα έπρεπε να γραφούν πολύ περισότερα και να γίνουν έρευνες, με στόχο την διερεύνηση του ξένου παράγοντα και των αντιμαχόμενων στον εμφύλιο ομάδων, αλλά και για τις επιπτώσεις στον αγώνα και στις μετέπειτα εξελίξεις από το χαμό του Πάνου Κολοκοτρώνη, οι οποίες υπήρξαν όχι απλώς μεγάλες αλλά καταλυτικές για το μέλλον της νεώτερης Ελλάδας.
Πρέπει η δολοφονία του Πάνου Κολοκοτρώνη να ενταχθεί σε μια μεγάλη εγκυκλοπαίδεια, όπου θα διατραγωδούνται τα καταστροφικά αποτελέσματα της διχόνοιας και της φιλαυτίας που οδηγούν στους Εθνικούς διχασμούς και που επιτρέπουν στους εχθρούς μας, να παίζουν τα παιχνίδια τους σε βάρος της Πατρίδας μας.
Η άνανδρη δολοφονία του Πάνου Κολοκοτρώνη, οι καταδίκες και οι δολοφονίες των μεγάλων ηρώων και Αγωνιστών, υπέρ της Πατρίδας και των δικαιωμάτων του Λαού μας, αλλά και η ασύλληπτων καταστροφικών διαστάσεων τραγωδία των μνημονίων, που βιώνουμε σήμερα όλλοι οι Έλληνες, με παρωθούν να επιχειρήσω,μία εκ βάθους καρδίας,έκφραση ευγνωμοσύνης, ανυπόκριτηςαυτοκριτικής και συγνώμης.
Από ‘δω και πέρα, αυτές οι επέτειοι μνήμης των Εθνικών μας ΗΡΩΩΝ, δεν θα είναι ίδιες με τις προηγούμενες. Θα αποκτούν όλο και βαθύτερο περιεχόμενο.
Θα προκαλούν συναισθήματα ενοχών και πικρίας, αλλά ταυτόχρονα και περιφάνειας και αγωνιστικότητας για την ανάκτηση της χαμένης Ελευθερίας μας.
Γι’αυτό, αντί για λόγους θριάμβου, λόγους υποκρισίας, που απλώς θα διατυμπανίζουν το σεβασμό μας στο μεγάλο έργο σου και στη θυσία σου, προτιμώ να καταθέσω, μπροστά σου Πάνε Κολοκοτρώνη, και μπροστά στις άπειρες μορφές των Ηρώων Προγόνων μας, που μας παρακολουθούν:
Λόγους μεταμέλειας, συγνώμης και συντριβής.
- Γιατί ξεχάσαμε τις θυσίες σας και τις παρακαταθήκες σας.
- Γιατί υποστείλαμε τη σημαία, της πίστης και της Αγάπης προς την Πατρίδα και των ιδανικών της φυλής μας, υπέρ των οποίων ΕΣΕΙΣ προσφέρατε τη ζωή σας.
- Γιατί κάναμε μουντό, απόμακρο και για πολλούς αποκρουστικό, το πρόσωπο της ιστορικής μας μνήμης, κόβοντας τις ρίζες μας από το παρελθόν μας.
- Γιατί απαξιώσαμε καιλεηλατούμε το ανεπανάληπτο δημιούργημα του Ανθρώπινου πνεύματος, την Ελληνική γλώσσα, την μήτρα και την τροφό, όλων σχεδόν των γλωσσών του κόσμου.
- Γιατί υποβαθμίσαμε και βεβηλώσαμε τους ναούς της γνώσης, τα σχολεία μας και τα Πανεπιστήμιά μας και από κληρονόμοι ενός μεγάλου, ανέσπερου και οικουμενικού πολιτισμού, καταντήσαμε ρακοσυλλέκτες των υποπροϊόντων, που ξερνάνε στη χώρα μας, οι σταυροφόροι της παρακμής.
- Γιατί από πρωτομάστορες και δημιουργοί πολιτισμού, καταντήσαμε καταναλωτές υποπροϊόντων που υποβαθμίζουν, ταπεινώνουν και βαρβαροποιούν τις νέες γενιές.
- Γιατί ερημώσαμε την ύπαιθρο. Υποβαθμίσαμε την γεωργική, την κτηνοτροφική και τη βιομηχανική παραγωγή μας και καταστήσαμε τους Έλληνες καταναλωτές προϊόντων της Ευρώπης και των άλλων χωρών του κόσμου.
- Έρμαια των θελήσεών τους.
- Γιατί ξεπουλήσαμε τη χώρα μας, καταδικάσαμε τη λάο μας σε μαρασμό, οδηγούμε τους απόμαχους της ζωής στην πενεία και στην ταπείνωση και τους νέους μας, στην μετανάστευση.
- Τους αποτρέπουμε να δημιουργήσουν οικογένεια.Διαλύουμε τηχώρα μας καιγεννοκτονούμε τη φυλή μας.
- Η παμψηφία του λαού μας βλέπει με τρόμο και συνείδηση αδιεξόδου το μέλλον.
- Διαπιστώνει ότι έχασε την εμπιστοσύνη της, στην ηγεσία του: την πολιτική, τη θρησκευτική, την οικονομική και την πνευματική. Και δυστυχώς αναζητά μέσα από το όλο και βαθύτερο αδιέξοδο, τη σωτηρία, στους ενόχους και υπαίτιους και όχι στις δικές του δυνάμεις.
Με τρόμο διαπιστώνουμε ότι η χώρα μας βάλλεται, λοιδορείται και λεηλατείται. Ότι είναι ανοχύρωτη και ότι δεν διαθέτει κανένα σχέδιο αυτοάμυνας, επιβίωσης και ανάταξής της.
Διέγραψα αυτή την περιρρέουσα βεβαιότητα του αδιεξόδου που συνθλίβει το Λαό μας, για να διατρανώσω την μία και μοναδική ΑΙΔΙΟΔΟΞΗ Αλήθεια.
Ότι η Σωτηρία του Λαού μας και η αστείρευτη δύναμη του για τη συνέχεια του Ελληνικού Έθνους, ευρίσκεται μέσα μας.
Στην πίστη μας στα ιδανικά για τα οποία οι πρόγονοί μας αγωνίστηκαν και θυσίασαν τη ζωή τους.
Στα ιδανικά της Πατρίδας, των παραδόσεών μας και στην προάσπιση των δικαίων του Λαού μας και της Ελευθερίας μας.
Και πάνω από όλα, στο ξερρίζωμα από μέσα μας της αδελφοκτόνας εμφύλιας διχόνοιάς μας.
Στη συνειδητοποίηση,ότι μόνο εμείς οι ίδιοι, με τις δικές μας δυνάμεις, όχι με την βοήθεια ξένων, μπορούμε να επιτύχουμε ένα τέτοιο κατόρθωμα. Όπλο μας ακατανίκητο, είναι η πνευματική και πολιτιστική παρακαταθήκη, που μας κληρονομήσατε.
Τώρα όσο ποτέ άλλοτε, είναι ανάγκη για την Εθνική μας επιβίωση, να καταπολεμήσουμε όλες τις αιτίες, που δημιουργούν τους μηχανισμούς, που μας δηλητηριάζουν και προκαλούν την εμφύλια διχόνοιά μας και αφήνουν χώρο να αναπτυχθεί το αιώνιο δόγμα των εχθρών μας, του διαίρει και βασίλευε.
Αλλά για την επίτευξη του σκοπού αυτού, απαιτείται η συστράτευση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας, των ανθρώπων του πνεύματος, της τέχνης, της εργασίας και της δημιουργίας.
Πρέπει να ζωντανέψουν μέσα μας, τα ιδανικά της φιλοπατρίας και της Ελευθερίας. Το φρόνημα της αυταπάρνησης και της θυσίας.
«Όσοι το χαλκεύον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι. Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία.», λέγει ο Μεγάλος ποιητής, Ανδρέας Κάλβος.
Και ο μεγάλος Δημοσθένης μας διδάσκει από τα βάθη των Αιώνων:
«Όποιοι Λαοί δέχονται την αρπαγή των αγαθών τους, καταλήγουν δούλοι των εχθρών τους.»
Ενώ ο Θείος Πυθαγόρας μας διαβεβαιώνει:
«Κανένας άνθρωπος και Έθνος δεν μπορεί να αποφύγει το πεπρωμένο του. Κι’ αν δεν αγρυπνεί ακατάπαυστα, οι Θεοί θα επιτείνουν το πεπρωμένο του.»
Η τύχη της Πατρίδας μας είναι στα δικά μας χέρια.
Δεν υπάρχουν ξένοι σωτήρες.
Πάνε Κολοκοτρώνη: Εσύ μας δίδαξες στα 24 χρόνια σου, ότι:
Τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα κατακτώνται. Και το υπέρτατο τίμημα της ζωής και της Ελευθερίας είναι η υπερ-θυσία.
Το δίδαγμά σου αυτό, θα φωτίζει το δρόμο των Ελλήνων ανά τους Αιώνες. Αιωνία η μνήμη σου.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.