Ο γέρος
Το παρακάτω ποίημα μας το έστειλε φίλος της ιστοσελίδας προς δημοσίευση.
Μια ιστορία θα σας πω
που γνώρισα ένα γέρο,
δακρύσανε τα μάτια μου
χωρίς να τόνε ξέρω.
Μια συμβουλή στον άνθρωπο
γράφω προτού γεράσει
να τη διαβάζει πάντοτε
να μην τήνε ξεχάσει
Άμα γεράσει ο άνθρωπος
δεν τόνε συμπαθούνε,
το θάνατο παρακαλούν
να τον ξεφορτωθούνε
Κράτα καημένε γέροντα
τα περιουσιακά σου,
γιατί μια μέρα θα βρεθείς
στο δρόμο απ’ τα παιδιά σου
Ο μεγαλύτερος εχθρός
γίνεται το παιδί του
και φίλος του μοναδικός
είναι η σύνταξή του
Άμα γεράσει ο άνθρωπος
και δεν αυτοσυντηριέται,
καλύτερα ο θάνατος
παρά να τυραννιέται.
Σε μια γωνιά τον βάζουνε
το φουκαρά το γέρο
και για να τον κοιτάζουνε
χρειάζεται συμφέρο!
Άμα γεράσει ο άνθρωπος
και φύγουν τα παιδιά του,
του είναι απαραίτητο
να ’χει τη συντροφιά του.
Ένας αν φύγει απ’ τους δυο
ο άλλος ένα κουρέλι,
ο ένας τον σπρώχνει απ’ τη μια
κι ο άλλος δε τον θέλει
Τη συμβουλή μου ανάλυσα
και να μην την ξεχάσεις,
να την διαβάζεις πάντοτε
αλλά προτού γεράσεις
Άρης ο ‘σκακιστής’
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.