Σιγή
Να μου μιλάς σιγά,
χάνομαι, τα πολλά δύσκολα τα λαβαίνω.
Να μου μιλάς αργά,
είμαι κουτός και δεν καταλαβαίνω.
Κλέψαν τα χρώματα
και δεν ανθίζουνε στις γλάστρες γιασεμιά.
Δίχως αρώματα
πέταξε ο έρωτας ταξίδια μακρινά…
-Να μου μιλάς αργά,
να μου μιλάς σιγά.
Αχ, Μελισσάκι μου, αναπνοή και φως μου!
Σαν με κοιτάς σκορπά η μοναξιά του κόσμου…
Ακόμα πιο σιγά,
βιάζονται οι άνθρωποι, η λύπη τους πληγώνει,
αργά και ταπεινά
κερνάω ερημιά, κέρνα με το αφιόνι…
Να μου μιλάς αργά,
είμαι κουτός και δεν καταλαβαίνω,
γλυκά ψιθυριστά,
μέσα στα μάτια σου γεννιέμαι και πεθαίνω…
από την ποιητική συλλογή του Τάκι τζίβα ‘Δροσοφίλημα’
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.